Podstawy prawne

Prowadzenie ksiąg rachunkowych jest bardzo skomplikowanym procesem, który wymaga ogromnej wiedzy z zakresu rachunkowości ale i nie tylko. Osoba zajmują się prowadzeniem ewidencji zdarzeń gospodarczych jednostki musi stosować się do krajowych i międzynarodowych standardów jakie zostały stworzone w celu zapewnienie odpowiedniej jakości informacji, które wynikają z prowadzonych ksiąg i sporządzanych sprawozdań finansowych.

Ustawa o rachunkowości to akt prawny, który został przyjęty 29 września 1994 roku , stanowi podstawę systemu rachunkowości w Polsce, obecna wersja ustawy była wielokrotnie nowelizowana. W swoim zakresie reguluje:

• zasady związane z prowadzeniem rachunkowości, 
• tryb sporządzania, zakres sprawozdań finansowych,
• tryb badania sprawozdań przez biegłych rewidentów , 
• zasady w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg

Krajowe Standardy Rachunkowości to wytyczne opracowane przez Komitet Standardów Rachunkowości w celu zapewnienia jednolitej informacji finansowej, obecnie zostało opracowane 6 krajowych standardów:

1. Rachunek Przepływów Pieniężnych
2. Podatek dochodowy
3. Niezakończone usługi budowlane 
4. Utrata wartości aktywów
5. Leasing, najem i dzierżawa
6. Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe

Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej to standardy, interpretacje i struktura przyjęte przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości w celu ujednolicenia systemu sprawozdawczości finansowej , zapewnienia możliwości efektywnego porównywania informacji sprawozdawczości finansowej, regulują takie zagadnienia jak:

• prezentacja danych 
• metody wyceny składników majątku i źródeł jego finansowania
• zakres informacyjny sprawozdań finansowych
• prezentację majątku trwałego