Niektóre z pozycji środków trwałych mogą podlegać jednorazowej amortyzacji w ramach pomocy de minimis, są to :
- grupa 3 – kotły i maszyny energetyczne,
- grupa 4 – maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania,
- grupa 5 – specjalistyczne maszyny, urządzenia i aparaty,
- grupa 6 – urządzenia techniczne,
- grupa 7 – środki transportu z wyłączeniem samochodów osobowych,
- grupa 8 – narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie.
W 2014 roku z jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać podmioty gospodarcze, które podejmą działalność gospodarczą w 2014 roku oraz należą do grupy małych podatników. Wysokość jednorazowego odpisu amortyzacyjnego nie będzie mogła przekroczyć 50 000 euro ( w 2014 jest to kwota 211 000 zł ).
Amortyzacja jest to systematyczne zaliczanie części wartości środka trwałego w koszty prowadzonej działalności. Dozwolone jest stosowanie przez przedsiębiorcę jednej z 3 metod amortyzacji:
- metoda liniowa - najprostsza metoda amortyzacji, bardzo często stosowana, polega na równomiernym w ciągu całego okresu użytkowania zużyciu środka trwałego,
- metoda degresywna ( metoda malejącego salda ) - kolejne odpisy amortyzacyjne ulegają pomniejszeniu aż do momentu kiedy ich wartość będzie niższa niż wartość odpisu amortyzacyjnego liczona metodą liniową, wtedy następuje przejście na metodę liniową,
- metoda naturalna - naliczenie amortyzacji środka trwałego wraz z jego rzeczywistym zużyciem.
Poprzez amortyzację jednostka gospodarcza rozkłada koszty w czasie, nie może w momencie zakupu środka trwałego zaliczyć jego wartości w koszty. Zgodnie z zasadą współmierności kosztów i przychodów wraz z zużyciem środka trwałego ( jednostka wykorzystuje środek trwały do prowadzenie działalności w celu osiągnięcia przychodów ) koszty temu towarzyszące odnoszone są na wynik finansowy podmiotu gospodarczego.
Z analizy treści przepisów dotyczących składników majątku o wartości nieprzekraczającej 3500 zł wynika, iż nawet jeśli spełniają one kryteria do uznania ich za środki trwałe (m.in. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok), mogą być zgodnie z wolą podatnika, niezaliczane do środków trwałych, lecz wówczas powinny zostać potraktowane jako wyposażenie. W sytuacji, gdy wartość składnika majątku przekracza 1500 zł, należy wprowadzić go do ewidencji wyposażenia.
Składniki majątku, o wartości początkowej do 1500 zł nie podlegają obowiązkowi wykazania w ewidencji wyposażenia.
Reasumując, jeśli zgodnie z wolą podatnika składniki majątku, których wartość netto mieściła się w przedziale 1500-3500 zł, nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – to nie stanowią one środków trwałych lecz wyposażenie, które należy ująć w stosownej ewidencji wyposażenia. Wydatki poniesione na nabycie wyposażenia mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie ich oddania do używania.
Natomiast składniki majątku, których wartość nie przekroczyła 1500 zł netto, nie muszą być ujmowane ani w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani w ewidencji wyposażenia.
Z analizy treści przepisów dotyczących składników majątku o wartości nieprzekraczającej 3500 zł wynika, iż nawet jeśli spełniają one kryteria do uznania ich za środki trwałe (m.in. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok), mogą być zgodnie z wolą podatnika, niezaliczane do środków trwałych, lecz wówczas powinny zostać potraktowane jako wyposażenie. W sytuacji, gdy wartość składnika majątku przekracza 1500 zł, należy wprowadzić go do ewidencji wyposażenia.
Składniki majątku, o wartości początkowej do 1500 zł nie podlegają obowiązkowi wykazania w ewidencji wyposażenia.
Reasumując, jeśli zgodnie z wolą podatnika składniki majątku, których wartość netto mieściła się w przedziale 1500-3500 zł, nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – to nie stanowią one środków trwałych lecz wyposażenie, które należy ująć w stosownej ewidencji wyposażenia. Wydatki poniesione na nabycie wyposażenia mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie ich oddania do używania.
Natomiast składniki majątku, których wartość nie przekroczyła 1500 zł netto, nie muszą być ujmowane ani w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani w ewidencji wyposażenia.
Z analizy treści przepisów dotyczących składników majątku o wartości nieprzekraczającej 3500 zł wynika, iż nawet jeśli spełniają one kryteria do uznania ich za środki trwałe (m.in. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok), mogą być zgodnie z wolą podatnika, niezaliczane do środków trwałych, lecz wówczas powinny zostać potraktowane jako wyposażenie. W sytuacji, gdy wartość składnika majątku przekracza 1500 zł, należy wprowadzić go do ewidencji wyposażenia.
Składniki majątku, o wartości początkowej do 1500 zł nie podlegają obowiązkowi wykazania w ewidencji wyposażenia.
Reasumując, jeśli zgodnie z wolą podatnika składniki majątku, których wartość netto mieściła się w przedziale 1500-3500 zł, nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – to nie stanowią one środków trwałych lecz wyposażenie, które należy ująć w stosownej ewidencji wyposażenia. Wydatki poniesione na nabycie wyposażenia mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie ich oddania do używania.
Natomiast składniki majątku, których wartość nie przekroczyła 1500 zł netto, nie muszą być ujmowane ani w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani w ewidencji wyposażenia.
Z analizy treści przepisów dotyczących składników majątku o wartości nieprzekraczającej 3500 zł wynika, iż nawet jeśli spełniają one kryteria do uznania ich za środki trwałe (m.in. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok), mogą być zgodnie z wolą podatnika, niezaliczane do środków trwałych, lecz wówczas powinny zostać potraktowane jako wyposażenie. W sytuacji, gdy wartość składnika majątku przekracza 1500 zł, należy wprowadzić go do ewidencji wyposażenia.
Składniki majątku, o wartości początkowej do 1500 zł nie podlegają obowiązkowi wykazania w ewidencji wyposażenia.
Reasumując, jeśli zgodnie z wolą podatnika składniki majątku, których wartość netto mieściła się w przedziale 1500-3500 zł, nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – to nie stanowią one środków trwałych lecz wyposażenie, które należy ująć w stosownej ewidencji wyposażenia. Wydatki poniesione na nabycie wyposażenia mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie ich oddania do używania.
Natomiast składniki majątku, których wartość nie przekroczyła 1500 zł netto, nie muszą być ujmowane ani w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani w ewidencji wyposażenia.
