Tabelaryczna forma księgowania

Zapisy w księgach rachunkowych mogą być dokonywane na różne sposoby. Jedną z technik księgowych jest forma tabelaryczna, nazywana również amerykanką.

Stosując formę tabelaryczną prowadzimy księgę dziennik - główna, łączącą ze sobą dwa urządzenia księgowe, a mianowicie:
- dziennik, przeznaczony do ewidencji poszczególnych operacji gospodarczych w ujęciu chronologicznym,
- zbiór kont syntetycznych, zwany księgą główną, służący do dokonywania zapisów systematycznych.

Każdy system księgowania ma oczywiście plusy i minusy. Dobre i złe strony ma również tabelaryczna forma księgowania. Postaram się teraz je przedstawić. Forma ta dobra jest jedynie dla małych firm. Dlaczego? Księga dziennik - główna powala na ograniczoną liczbę kont syntetycznych. Dodatkowo w tym samym czasie, księgę może obsługiwać tylko jedna osoba, więc możliwość podziału pracy jest bardzo mała. Jeśli chodzi o wady formy tabelarycznej - to było by na tyle.

Posiada ona jednak wiele zalet takich jak:
- techniczna dogodność księgowania w dzienniku-główna i duża przejrzystość zapisów,
- łatwość uzgodnienia zapisów na kontach syntetycznych z zapisami w urządzeniach analitycznych,
- możliwość prostego i szybkiego znalezienia błędów,
- ścisłe określenie powiązania między dokumentem, a zapisem w księdze głównej i w urządzeniach analitycznych oraz odwrotnie.